Izabela FilipczakLęk to emocja, która towarzyszy ludziom w różnych momentach życia. Jest reakcją na zagrożenie, związane z przeszłością, teraźniejszością, czy przyszłością. Lęk to stan emocjonalny, ale potrafi silnie odbić się na odczuciach fizycznych. U dzieci może być wywoływany z różnych powodów, zależnie od wieku. Jeśli jednak jest nieproporcjonalny do okoliczności i zaburza codzienne funkcjonowanie, można już mówić o zaburzeniach lękowych.
Przyczyny zaburzeń lękowych
Wiele czynników ma wpływ na zaburzenia lękowe u dzieci, w tym biologiczne, genetyczne i środowiskowe. Może się ono uczyć nastawienia lękowego od opiekunów, poprzez obserwację. W takim przypadku dziecko może się także poczuć zagrożone. Brak poczucia bezpieczeństwa w relacji z rodzicem lub opiekunem (np. przez przemoc), także prowadzi do zaburzeń lękowych. Podobnie styl wychowania, dotyczy to zarówno nadmiernej krytyki, jak i nadopiekuńczości. Bardzo silny wpływ na psychikę dziecka mają relacje z rówieśnikami. Przemoc lub odrzucenie z ich strony może wywoływać lęki. Najgorszym wypadkiem są traumatyczne doświadczenia, np. utrata opiekuna.
Pomoc dla dziecka z zaburzeniami lękowymi
Pierwszym krokiem jest rozpoznanie zaburzeń lękowych i ich przyczyn. W przypadku zaobserwowania objawów należy udać się do lekarza. Psycholog dziecięcy jest w stanie wykluczyć inne rodzaje zaburzeń i zaproponować odpowiednie rozwiązania dla danego typu lęku. Bardzo ważna jest wspólna edukacja dziecka i opiekuna. W sytuacji, kiedy zaburzenia wiążą się ze szkołą, należy powiadomić wychowawców i pedagogów, ale nie izolować dziecka od tego środowiska. Powinno się mu okazać jak największe wsparcie. W przypadku bardzo silnych zaburzeń lękowych należy podjąć leczenie farmakologiczne. Jednak zawsze podstawą „walki” z zaburzeniami jest psychoterapia.